Een stilzwijgende aktename. Kan dat nog!?

In een recent arrest RvVb/A/2122/0821 van 9 juni jl. ging de Raad voor Vergunningsbetwistingen (RvVb) over tot de vernietiging van een stilzwijgende aktename wegens … de schending van de motiveringsplicht.

*****

De RvVb oordeelde als volgt:

“De Raad stelt vast dat uit de bestreden beslissing niet blijkt dat de verwerende partij enig concreet onderzoek heeft gevoerd naar het meldingsplichtig en niet verboden karakter van de melding, zoals nochtans vereist volgens artikel 111 Omgevingsvergunningsdecreet. Het is derhalve niet duidelijk of de betrokken inrichting verenigbaar is met de voorschriften van het woongebied en meer bepaald of er een onderzoek is gebeurd naar de verenigbaarheid van de inrichting met de onmiddellijke omgeving. De verwerende partij beperkt zich tot de stilzwijgende aktename. Het blijkt dus niet of de bestreden beslissing steunt op in rechte en in feite aanvaardbare motieven”.

Artikel 111 in fine van het Omgevingsvergunningsdecreet bepaalt nochtans dat er sprake is van een stilzwijgende aktename wanneer geen beslissing over de melding is genomen én ter kennis gebracht van de persoon die de melding heeft verricht, dit binnen de daartoe voorziene termijnen.

Het spreekt voor zich dat bij een stilzwijgende aktename geen ‘formele’ meldingsakte voorligt waarin de melding wordt onderzocht en waarin de eventuele aktename wordt gemotiveerd.

Wat de gevolgen van dit arrest precies zullen zijn, is af te wachten. Dit zou (kunnen) impliceren dat iedere stilzwijgende aktename behept is met een motiveringsgebrek, en dus als onwettig kan worden gekwalificeerd.

*****

Voor vragen kan u terecht bij Laura of Joris.